معرفی رمان دنیای قشنگ نو

دنیای قشنگ نو

آلدوس ‌هاکسلی، ۱۹۳۲

دنیای قشنگ نو رمانِ آلدوس ‌هاکسلی، متفکر بریتانیایی، جهان کشوری است که در آن از رنج و اندوه و جدال خبری نیست و خوشبختیِ همگانی به شیوه‌های مختلف، مثلاً مصرف ماده‌ی مخدر «سوما»، بر جهان حاکم شده است. لذت‌جویی، از جمله لذت‌جویی جنسی، را منبع رضایتِ بی‌تشویش می‌دانند و مردم را به آن تشویق می‌کنند (البته نطفه‌ی همه‌ی بچه‌ها در لوله‌های آزمایشگاهی بسته می‌شود). جامعه طبقه‌بندیِ سفت و سختی دارد و کاملاً باثبات است چون همه‌ی شهروندان نقش اجتماعی خودشان را پذیرفته‌اند و با آن خو گرفته‌اند. تا این که «وحشی اشراف‌زاده‌«ای که به شیوه‌ی طبیعی به دنیا آمده و از «شرطی‌سازی» در امان مانده و با خواندنِ آثار شکسپیر بزرگ شده، این رخوت و رکود لذت‌جویانه را بر هم می‌زند. اما امتناع خود آزارانه‌ی او از تن دادن به اقتضائات جهانِ عاری از رنج محکوم به شکست است.

دنیای قشنگ نو را اغلب داستانی ویران شهری می‌دانند که انگاره‌ی خوشبختیِ شیمیایی ساخت را به سخره می‌گیرد اما لحن كنايه‌آميز هاكسلي چیز دیگری هم به ما می‌گوید؛ این که چنگ زدنِ نامعقولِ ذهن غربی به مفهوم «رنج شرافت‌آميز» تراژدی‌های شکسپیری به نوعی بیماری می‌ماند.

شما می توانید این کتاب به همراه هزاران عنوان کتاب دیگر را از فروشگاه اینترنتی بوک شهر تهیه فرمائید